Metamorfik Śnieżnika

METAMORFIK ŚNIEŻNIKA

       Masyw Śnieżnika zbudowany jest niemal wyłącznie ze skał przeobrażonych zwanych metamorfikiem Śnieżnika. Tworzą go trzy formacje skalne: seria strońska, gnejsy śnieżnickie i gnejsy gierałtowskie.
Powstała w prekambrze seria strońska była pierwotnie grubym na kilka kilometrów kompleksem skał osadowych zbudowanym głównie z łupków ilastych z wkładkami piaskowców, wapieni i margli. W wyniku wielokrotnych przeobrażeń skały te przekształciły się w łupki łyszczykowe, kwarcyty, łupki kwarcytowe, marmury i łupki amfibolowe. W czasie orogenezy kaledońskiej w serię strońską wniknęła magma z której wykrystalizowały granity przeobrażone następnie w gnejsy oczkowe (tzw. gnejsy śnieżnickie). Miejscami przechodzą one w szare, drobno laminowane gnejsy migmatyczne (tzw. gnejsy gierałtowskie). W obrębie serii gnejsowych występują granulity i eklogity.
W czasie orogenezy waryscyjskiej w metamorfik Śnieżnika ponownie wdarła się magma tworząc pokrywy tonalitów oraz intruzje granitoidów Jawornickich.
W trzeciorzędzie na żwirowiska rzeki Białej Lądeckiej wylały się lawy bazaltowe. Zawierają one liczne bomby oliwinowe.

Ze strefami dyslokacyjnymi tnącymi formacje skalne metamorfiku Śnieżnika związane były liczne złoża i wystąpienia mineralizacji kruszcowej. W obrębie południowego odcinka głównego nasunięcia utworzyły się złoża w Janowej Górze, Kletnie oraz strefa zmineralizowana w Dolinie Leja Małego. W szczelinie odgałęziającego się od niej w kierunku południowo-wschodnim uskoku występowała mineralizacja w Bolesławiu. Nieco dalej na północ biegł kolejny uskok o podobnym kierunku. Związana z nim była strefa zmineralizowana w Lutyni. W szczelinie uskoku odgałęziającego się od strefy głównego nasunięcia w kierunku południowo-zachodnim zalegała mineralizacja w Marcinkowice. Co ciekawe z intruzjami tonalitów nie łączyła się żadna mineralizacja.
Ogólnie przyjęty był pogląd, że magma z której powstały intruzje sjenitów, tonalitów i granitów oraz roztwory hydrotermalne, które doprowadziły do utworzenia się złóż kruszców, pochodziły ze wspólnego źródła. Mógł nim być hipotetyczny masyw granitoidowy, zalegający pod seriami metamorfiku Śnieżnickiego.

Lokalizacje: Kletno, Lutynia.

 źródło:www.redbor.pl